ข้อสรุปกับความทุกข์ ความพรัดพรากนี้.
เหตุการณ์ทุกอย่าง ต้องมีที่ไปที่มาและมีบทจบ บทสรุป และข้อคิดได้เสมอ สำหรับกรณี เจ้าม่านหมอกหายครั้งนี้ ก็เป็นเหตุสุดวิสัย จริงๆ ทั้งเจ้าของแมว คือพระอาจารย์มนตรี ท่านก็เลี้ยงดูมันอย่างดี ทั้งท่านและมัน ก็รักกัน ดูแลมันอย่างใกล้ชิดตลอดอายุมัน และไม่อยากให้มันหาย ส่วนมันเองหรือเจ้าม่านหมอกเอง ก็คงไม่อยากจะจากวัดไป หรือจากหลวงพ่อไปไหนเช่นกัน แต่คงมีเหตุที่ทำให้มันหายไป เช่นว่า ๑. มันอาจจะโดนอุ้มไปเลี้ยง จากคนที่คิดว่า มันคงไม่มีเจ้าของ หรือ อาจจะรู้อยู่ว่าเป็นแมววัด แต่อยากได้ไปเลี้ย หรือนำไปขายก็ได้. ๒. มันอาจจะได้รับอันตรายในป่า ที่วิ่งๆไปมีอะไรเกาะเกี่ยวปลอกคอไว้ที่ไหน แล้วหาไม่เจอ กรณีนี้ พระอาจารย์มนตรีบอกว่า ไม่น่าเป็นไปได้ เพราะมันไม่ชอบที่จะวิ่งไปตามลำพังในป่า หรือกรณีอื่นๆ ที่ยากจะเดาได้ แต่ก็ขอภาวนาว่า ขอให้มันไปอย่างโชคดีละกันอย่าให้เป็นอันตรายเลย และสุดท้าย ส่ิงที่อยากจะบอกผู้อ่าน คือ
ขอโทษกับใครที่เข้ามาอ่าน ที่ไม่ได้อิน ไม่ได้รักแมว เว็บนี้ทำไว้สำหรับผู้รักแมว และถูฏพรากในลักษณะเดียวกัน. ส่ิงที่ได้จากการพรัดพรากนี้ ก็มีมากมาย ในวิกฤติ ยังมีโอกาส น้ำครำ ยังมีแสงจันทร์ ทุกชีวิต จะผิดหวัง จะทุกข์ เดือดร้อน กังวล เหงา เศร้า ฯลฯ เพียงใด ก็อย่าเสียสติ กำลังใจ จะต้องรักษาความสมดุลย์แห่งจิตเอาไว้เสมอๆ. เจริญสมถกัมมัฏฐานและวิปัสสนากัมมัฏฐาน อยู่กับอารมณ์ปัจจุบันนานๆ แล้วทุกอย่างจะดีขึ้น จะค่อยๆลืมไป เพราะวิปัสสนากับฐาน ตัดความทุกข์ ความเศร้าโศก ความเสียใจ ร่ำไร รำพัน ได้ทุกอย่าง ซึ่งนั่น คือ"คำตอบ" ของชีวิตทั้งหมด
และสุดท้ายที่อยากสื่อถึงคือ"เจ้าของแมว" พระอาจารย์มหามนตรี กมโล ต้องขอกราบอภัยท่าน ที่นำข้อมูลมาทำเว็บ และกราบขออนุญาตใช้ภาพท่าน ใช้ข้อมูลท่านทั้งหมด หากผิดพลาด คลาดเคลื่อนประการใดก็ต้องขออภัยด้วย
สุดท้ายจริงๆแล้ว ก็อยากสื่อถึง ญาติโยมทุกท่าน ขอความกรุณาอย่าเอาแมวมาปล่อยวัด เป็นภาระให้พระต้องรับผิดชอบเลย เมือนำมาปล่อยแล้ว ก็จำเป็นที่พระจะต้องรับผิดชอบดูแล คนที่เข้าใจก็ดีไป แต่คนที่ไม่เข้าใจก็ว่าพระ ตำหนิพระ ว่า"สรรหามาเลี้ยง ทำไม ไม่ทำกิจของสงฆ์ฯลฯเป็นต้น" เมื่อตกลงปลงใจจะเลี้ยงแมว หรือนำเขามาเลี้ยงแล้ว ต้องเลียงเขาให้ดี ให้ความรักเขา ถึงเขาจะไม่สวยแล้วก็ต้องรับผิดขอบ ดูแลเขาตลอดชีวิต ไม่ใช่ว่า "พอเบื่อเขาแล้ว หรือไม่อยากเลี้ยงเขาแล้ว" นำเขาไปปล่อยวัดปล่อยวา ไม่ว่าที่ไทยหรืออเมริกา ปัญหาการนำแมวไปปล่อยวัดยังมีอยู่
พระก็ขอให้พื้นที่นี้สื่อไปถึงญาติโยมทุกท่าน. ที่เข้ามาอ่าน มารับรู้. ขอขอบคุณทุกท่านที่เข้ามาศึกษา มาอ่าน มารับรู้ความในใจของพระ จริงๆแล้ว พระท่านไม่อยากเลี้ยงหรอก เพราะทุกรูปก็ทราบว่า การเลี้ยงสัตว์มันเป็นภาระ เป็นปลิโพธ ความกังวล พูดอะไรไป ก็ไม่ลืมเจ้าม่านหมอกอยู่ดี ขอให้เจ้าม่านหมอก ปลอดภัยก็แล้วกัน ขอให้มีคนเมตตา สงสาร ดูแลมันให้ดี หากไปไม่รอดก็ขอให้นำมันกลับมาที่เดิม ที่ๆมันเคยอยู่ตลอดชีวิต"วัดนวมินทรราชูทิศ เฉลิมพระเกียรติ บอสตัน"
เจริญพร
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น