วันที่หก ตุลาฯห้าหกศูนย์
เหมือนสิ้นบุญ อยู่ร่วมกัน วันหมอกหาย
ออกพรรษา หนึ่งวัน พลันหมอกไป
คิดอาลัย ใจเป็นห่วง ช่วงหมอกลา
อาจารย์มนฯ เจ้าของ ร้องเรียกลั่น
เกือบทั้งวัน หมอกหม๊อก ซอกค้นหา
นับถอยหลัง รอเฝ้า เจ้ากลับมา
วันเวลา ผ่านไป ไร้วี่แวว
ตะวันแดง แสงอาทิตย์ ริบเคลื่อนคล้อย
ชะเง้อคอย ทุกวัน นั่งกินแห้ว
ใกล้เจ็ดวัน เจ้าไม่กลับ นับวันแจว
หัวใจแป้ว หมอกจ๋า กลับมาที
เห็นอาจารย์ มนตรี ปรี่เดินเพรียก
ท่านร้องเรียก รอบอาราม ตามวิถี
ทั้งตอนเช้า เย็นค่ำ ย่ำราตรี
ไม่เห็นมี ฤดีร้าง ใจลางเลือน
หกปีกว่า ที่อยู่กัน ท่านนั้นบอก
เลี้ยงไอ้หมอก ดุจลูกชาย หาใดเหมือน
รักเหมือนลูก ปลูกจิต มิตรในเรือน
ไม่ลางเลือน ความรักหมอก ตลอดมา
ไม่เคยจาก พรากกันนาน ท่านเป็นห่วง
รักดุจบ่วง คล้องจิต ให้คิดหา
งดรับกิจ ที่จากไป สุดไกลตา
ก็เพราะว่า ท่านรัก ไม่อยากจร
แต่คราวนี้ หมอกกลับพราก ไปจากท่าน
ทิ้งวันวาน ให้ท่านคิด จิตทอดถอน
เหลือเพียงภาพ ความผูกพันธ์ ท่านอาทร
ทิ้งเพียงหมอน ที่นอนร้าง ให้ท่านดู
แสนสงสาร ท่านบ่นเพ้อ เจอที่เว็บ
เจ็บแสนเจ็บ ความคิด จิตต่อสู้
ได้แต่โพสต์. ภาพความหลัง มันพรั่งพรู
เก็บมาดู ภาพอดีต รอยขีดเตือน
สังเกตท่าน นั้นเหงา เศร้าถนัด
ถึงอยู่วัด ใหญ่ใหญ่ ก็ไร้เพื่อน
ที่เคยอยู่ ร่วมชีวิต สะกิตเตือน
เป็นดุจเหมือน เงาชีวิต ใกล้ชิดกัน
ส่วนเจ้าดำ แมววัด ถูกพรัดพราก
หมอกมาจาก พรากไป ไม่สุขสันต์
มันร้องหง่าว เสียงเศร้า ทุกเช้าวัน
เพื่อนรักมัน จากไป ไม่กลับมา
ความห่วงใย โศกเศร้า เข้ายึดจิต
ยากจะคิด ให้หมดหมอก สุดซอกหา
แมวหมอกหาย แต่หมอกจิต คิดบีฑา
ไม่เคยลา หมอกคิดถึง ยังตึงใจ.
(อ่านบทสรุปกับเหตุการณ์ม่านหมอกหาย คลิ๊ก)
"กลอนที่แต่งทั้งหมดนี้ ถ่ายทอดได้เพียงน้อยนิด ออกจากจิต ของผู้แต่งเอง ก็คงไม่อังอาจเทียบได้กับจิตของเจ้าของแมว เพราะจิตของท่านคงเป็นทุกข์ กังวล เป็นห่วง กว่าเราหลายเท่านัก แต่ไม่ว่าจิตใจก็ตาม
ก็ไม่มีอะไรที่จะมาพรรณาให้หมดได้ แต่ก็อยากทำเพื่อชดเชย ทดแทน มอบให้ท่านไว้อย่างน้อย ก็มีเพื่อนพระรูปหนึ่ง ซึ่งหัวอกเดียวกัน ถึงจะไ่ด้เลี้ยง และรับผิดชอบ ใกล้ชิด แต่ก็เข้าใจได้ เพราะเคยเลี้ยงมา และช่วงที่อยู่ด้วยกัน ก็เล่นและเจอมัน เรียกมันบ่อย เรียกมัน ทุกครั้งที่เจอมัน จนมันจำได้ และยอมให้เล่นด้วย
วันที่เจ้าของหรือหลวงพ่อมันไม่อยู่ ก็ไปดูแลมันแทน ให้อาหารมันแทนเจ้าของ เพราะกลัวมันเหงา แต่..สังเกตมันก็ยังคิดึถึงหลวงพ่อ เจ้าของมัน ไม่มีใครจะมาแทนหลวงพ่อมันได้ เข้าใจทั้งคนและแมว สรุปว่า กรณีนี้ เจอก็ดี จะได้เลี้ยงมันต่อ ไม่เจอก็ดี จะได้ไม่เป็นภาระจิต คิดเป็นห่วงมันอีก แต่สิ่งที่อยากจะให้เป็นไปตอนนี้ สมมุติว่าไม่เจอ ก็ขอให้มีคนใจดีเอาไปเลี้ยง และขอให้มันรอดปลอดภัยเท่านั้น ดีกว่า ไม่ทราบที่ไปที่มาของมันเลย. บางทีการรู้ว่ามัน"ตาย" ยังจะดีกว่า "การคิดเป็นห่วงแบบไร้จุดหมาย ทิดทาง"
ข้อสรุปกับความทุกข์ ความพรัดพรากนี้.
"เว็บนี้ ขอโทษกับใครที่เข้ามาอ่าน ที่ไม่ได้อิน ไม่ได้รักแมว ก็ทำไว้สำหรับผู้รักแมว และถูฏพรากในลักษณะเดียวกัน. ส่ิงที่ได้จากการพรัดพรากนี้ ก็มีมากมาย ในวิกฤติ ยังมีโอกาส น้ำครำ ยังมีแสงจันทร์ ทุกชีวิต จะผิดหวัง จะทุกข์ เดือดร้อน กังวล เหงา เศร้า ฯลฯ เพียงใด ก็อย่าเสียสติ กำลังใจ จะต้องรักษาความสมดุลย์แห่งจิตเอาไว้เสมอๆ. เจริญสมถกัมมัฏฐานและวิปัสสนากัมมัฏฐาน อยู่กับอารมณ์ปัจจุบันนานๆ แล้วทุกอย่างจะดีขึ้น จะค่อยๆลืมไป เพราะวิปัสสนากับฐาน ตัดความทุกข์ ความเศร้าโศก ความเสียใจ ร่ำไร รำพัน ได้ทุกอย่าง ซึ่งนั่น คือ"คำตอบ" ของชีวิตทั้งหมด
ด้วยความปรารถนาดี และความเมตตา แก่ทุกคน
พระมหาทองสมุทร ธมฺมาทโร. พระธรรมทูตสายต่างประเทศ รุ่นที่ ๑๒.
ปี๒๕๖๐ นี้ ได้มีโอกาสมาปฏิบัติศาสนกิจที่วัดนวิมินทรราชูทิศ เฉลิมพระเกียรติ บอสตัน ร่วมกับ พระอาจารย์มนตรี กมโล. เจ้าของแมว "ม่านหมอก" ที่หายไป
ผู้ทำเว็บ
๘ ตุลาคม ๒๕๖๐
(อ่านบทสรุปกับเหตุการณ์ม่านหมอกหาย คลิ๊ก)
เห็นอาจารย์ มนตรี ปรี่เดินเพรียก
ท่านร้องเรียก รอบอาราม ตามวิถี
ทั้งตอนเช้า เย็นค่ำ ย่ำราตรี
ไม่เห็นมี ฤดีร้าง ใจลางเลือน
หกปีกว่า ที่อยู่กัน ท่านนั้นบอก
เลี้ยงไอ้หมอก ดุจลูกชาย หาใดเหมือน
รักเหมือนลูก ปลูกจิต มิตรในเรือน
ไม่ลางเลือน ความรักหมอก ตลอดมา
ไม่เคยจาก พรากกันนาน ท่านเป็นห่วง
รักดุจบ่วง คล้องจิต ให้คิดหา
งดรับกิจ ที่จากไป สุดไกลตา
ก็เพราะว่า ท่านรัก ไม่อยากจร
แต่คราวนี้ หมอกกลับพราก ไปจากท่าน
ทิ้งวันวาน ให้ท่านคิด จิตทอดถอน
เหลือเพียงภาพ ความผูกพันธ์ ท่านอาทร
ทิ้งเพียงหมอน ที่นอนร้าง ให้ท่านดู
แสนสงสาร ท่านบ่นเพ้อ เจอที่เว็บ
เจ็บแสนเจ็บ ความคิด จิตต่อสู้
ได้แต่โพสต์. ภาพความหลัง มันพรั่งพรู
เก็บมาดู ภาพอดีต รอยขีดเตือน
สังเกตท่าน นั้นเหงา เศร้าถนัด
ถึงอยู่วัด ใหญ่ใหญ่ ก็ไร้เพื่อน
ที่เคยอยู่ ร่วมชีวิต สะกิตเตือน
เป็นดุจเหมือน เงาชีวิต ใกล้ชิดกัน
ส่วนเจ้าดำ แมววัด ถูกพรัดพราก
หมอกมาจาก พรากไป ไม่สุขสันต์
มันร้องหง่าว เสียงเศร้า ทุกเช้าวัน
เพื่อนรักมัน จากไป ไม่กลับมา
ความห่วงใย โศกเศร้า เข้ายึดจิต
ยากจะคิด ให้หมดหมอก สุดซอกหา
แมวหมอกหาย แต่หมอกจิต คิดบีฑา
ไม่เคยลา หมอกคิดถึง ยังตึงใจ.
(อ่านบทสรุปกับเหตุการณ์ม่านหมอกหาย คลิ๊ก)
"กลอนที่แต่งทั้งหมดนี้ ถ่ายทอดได้เพียงน้อยนิด ออกจากจิต ของผู้แต่งเอง ก็คงไม่อังอาจเทียบได้กับจิตของเจ้าของแมว เพราะจิตของท่านคงเป็นทุกข์ กังวล เป็นห่วง กว่าเราหลายเท่านัก แต่ไม่ว่าจิตใจก็ตาม
ก็ไม่มีอะไรที่จะมาพรรณาให้หมดได้ แต่ก็อยากทำเพื่อชดเชย ทดแทน มอบให้ท่านไว้อย่างน้อย ก็มีเพื่อนพระรูปหนึ่ง ซึ่งหัวอกเดียวกัน ถึงจะไ่ด้เลี้ยง และรับผิดชอบ ใกล้ชิด แต่ก็เข้าใจได้ เพราะเคยเลี้ยงมา และช่วงที่อยู่ด้วยกัน ก็เล่นและเจอมัน เรียกมันบ่อย เรียกมัน ทุกครั้งที่เจอมัน จนมันจำได้ และยอมให้เล่นด้วย
วันที่เจ้าของหรือหลวงพ่อมันไม่อยู่ ก็ไปดูแลมันแทน ให้อาหารมันแทนเจ้าของ เพราะกลัวมันเหงา แต่..สังเกตมันก็ยังคิดึถึงหลวงพ่อ เจ้าของมัน ไม่มีใครจะมาแทนหลวงพ่อมันได้ เข้าใจทั้งคนและแมว สรุปว่า กรณีนี้ เจอก็ดี จะได้เลี้ยงมันต่อ ไม่เจอก็ดี จะได้ไม่เป็นภาระจิต คิดเป็นห่วงมันอีก แต่สิ่งที่อยากจะให้เป็นไปตอนนี้ สมมุติว่าไม่เจอ ก็ขอให้มีคนใจดีเอาไปเลี้ยง และขอให้มันรอดปลอดภัยเท่านั้น ดีกว่า ไม่ทราบที่ไปที่มาของมันเลย. บางทีการรู้ว่ามัน"ตาย" ยังจะดีกว่า "การคิดเป็นห่วงแบบไร้จุดหมาย ทิดทาง"
ข้อสรุปกับความทุกข์ ความพรัดพรากนี้.
"เว็บนี้ ขอโทษกับใครที่เข้ามาอ่าน ที่ไม่ได้อิน ไม่ได้รักแมว ก็ทำไว้สำหรับผู้รักแมว และถูฏพรากในลักษณะเดียวกัน. ส่ิงที่ได้จากการพรัดพรากนี้ ก็มีมากมาย ในวิกฤติ ยังมีโอกาส น้ำครำ ยังมีแสงจันทร์ ทุกชีวิต จะผิดหวัง จะทุกข์ เดือดร้อน กังวล เหงา เศร้า ฯลฯ เพียงใด ก็อย่าเสียสติ กำลังใจ จะต้องรักษาความสมดุลย์แห่งจิตเอาไว้เสมอๆ. เจริญสมถกัมมัฏฐานและวิปัสสนากัมมัฏฐาน อยู่กับอารมณ์ปัจจุบันนานๆ แล้วทุกอย่างจะดีขึ้น จะค่อยๆลืมไป เพราะวิปัสสนากับฐาน ตัดความทุกข์ ความเศร้าโศก ความเสียใจ ร่ำไร รำพัน ได้ทุกอย่าง ซึ่งนั่น คือ"คำตอบ" ของชีวิตทั้งหมด
ด้วยความปรารถนาดี และความเมตตา แก่ทุกคน
พระมหาทองสมุทร ธมฺมาทโร. พระธรรมทูตสายต่างประเทศ รุ่นที่ ๑๒.
ปี๒๕๖๐ นี้ ได้มีโอกาสมาปฏิบัติศาสนกิจที่วัดนวิมินทรราชูทิศ เฉลิมพระเกียรติ บอสตัน ร่วมกับ พระอาจารย์มนตรี กมโล. เจ้าของแมว "ม่านหมอก" ที่หายไป
ผู้ทำเว็บ
๘ ตุลาคม ๒๕๖๐
(อ่านบทสรุปกับเหตุการณ์ม่านหมอกหาย คลิ๊ก)
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น